- فولادهاي غير آلياژي
فولادهاي غير آلياژي داراي يكسري عناصر همراه هستند كه مقدار آنها از مقادير اعلام شده ذيل هيچگاه بالاتر نمي رود. اين عناصر همراه از طريق ذوب مواد اوليه وارد فولاد مي شوند.
| P<0.09% | S<0.06% | Ti<0.1% |
| Si<0.5% | Mn<0.8% | Ai<0.1% |
اين فولادهاي غير آلياژي به دو قسمت تقسيم مي شوند، اين تقسيم بندي بر اساس اينكه آيا براي اين فولاد عمليات حرارتي در نظر گرفته شده است يا نه انجام مي شود.
دسته اول:
فولادهاي انبوه كه توسط علامت St نشان داده مي شود، كه بعد از آن عددي دو رقمي مي آيد كه حداقل استحكام كششي را اعلام مي كند. بر اساس اين استاندارد گاهي اوقات نحوه توليد و همچنين موارد خاص توسط حروفي كه در ابتداي St آورده مي شوند. اين دسته براي عمليات حرارتي در نظر گرفته نشده اند.
دسته دوم: فولادهاي مرغوب هستند كه براي عمليات حرارتي در نظر گرفته شده اند. در اين فولادها از حرف C به عنوان مشخصه استفاده مي شود، كه بعد از حرف C درصد متوسط كربن به صورت صد برابر ارائه شده است.
جهت تمايز فولادهاي غير آلياژي و مشخص نمودن ويژگي خاصي در آنها، بعد از علامت C حروف زير با معاني معيني مي آيد:
f: فولاد سخت كاري شده شعله اي يا القايي، مثلاً Cf53
k: فولاد نجيب با مقدار پائين فسفر و گوگرد، مثلاً Ck15
m: فولاد نجيب با محدوده معيني از گوگرد- نه فقط حد مجاز بالا- ، مثلاً Cm35
q: فولاد كربوره و بهسازي جهت كله زني، Heading، سرد، مثلاً Cq35
گاهي اوقات بعد از عدد مشخصه مقدار كربن، حرف مشخصه زير نيز مي آيد:
W: كيفيت فولاد ابزار، مثلاً C110W
W1: فولاد ابزار با كيفيت درجه اول، مثلاً C80W1
W2: فولاد ابزار با كيفيت درجه دوم، مثلاً C80W2
به عنوان مثال:
| شماره استاندارد | علامت DIN | C% | Si% | Mn% | P%< | S%< |
| 1.0601 | C60 | 0.57-0.65 | <0.4 | 0.6-0.9 | 0.045 | 0.045 |
| 1.1221 | CK60 | 0.57-0.65 | <0.4 | 0.6-0.9 | 0.035 | 0.030 |
در استاندارد آلماني از حروف زير جهت مشخص نمودن روش توليد استفاده مي شود:
B: فولاد بسمر
E: فولاد الكتريكي
M: فولاد زيمنس
R: فولاد آرام
T: فولاد توماس
U: فولاد نا آرام
گاهي اوقات بعد از تركيب شيميايي نوع عمليات انجام گرفته بر روي فولاد نيز در استاندارد DIN بيان مي شود. به عنوان مثال اگر بر روي فولاد عمليات حرارتي هاي زير انجام شده باشد از حروف اختصاري زير استفاده مي شود:
V: براي فولاد عمليات حرارتي شده
N: براي فولاد نرماله شده
H: براي فولاد سخت شده
K: براي فولاد تغيير شكل سرد شده
پس به طور خلاصه مي توان گفت ابتدا روش توليد، سپس آناليز شيميايي و بالاخره بعد از آن نوبت به نوع عمليات حرارتي انجام گرفته مي رسد.
به عنوان مثال C35V70 فولادي است با 0.35% C كه عمليات حرارتي شده و استحكام كششي آن 700MPa مي باشد.
- فولادهاي آلياژي:
فولادهاي آلياژي فقط بر حسب تركيب شيميايي نامگذاري مي شوند. اين روش، مشخصه دقيق فولاد را بيان مي كند. به علاوه اين روش، نامگذاري دقيق فولاد را در حالت بلوك خام ريخته گري را امكان پذير مي كند. البته نمي توان به نوع فرآيند و عمليات حرارتي كه روي آن انجام مي شود و يا خواص استحكامي آن پي برد.
نامگذاري كامل يك فولاد آلياژي به ترتيب زير است:
- حروف شناسايي نوع ذوب ريزي
- حروف شناسايي خواصي كه مشروط به فرآيند ذوب ريزي و عمل آوري آن است
- عدد مشخصه كربن
- علامت شيميايي عناصر آلياژي
- عدد مشخصه افزوده هاي آلياژي
- رقم مشخصه محدوده هاي تضميني
- حروف مشخصه وضعيت عمليات حرارتي
- عدد مشخصه استحكام كششي تضميني و يا ساير خواص تعيين كننده
- عدد مشخصه كربن:
صد برابر مقدار كربن به عنوان عدد مشخصه كربن مطرح مي شود، جهت تمايز ماركهاي خيلي مشابه، درصورت نياز مقدار آن به اندازه 1 واحد كم و يا زياد نشان داده مي شود. در فولاد هاي آلياژي به منظور خيلي كوتاه شدن، از علامت C صرفنظر مي شود. اين علامت فقط در فولادهاي غير آلياژي قبل از عدد مشخصه C قرار مي گيرد. عدد مشخصه C همواره اول قرار مي گيرد.
- علامت شيميايي عناصر آلياژي:
براي مشخص نمودن اجزاء آلياژي، اصولاً علائم شيميايي به كار مي رود. اين علائم به ترتيب مقدار، بلافاصله بعد از عدد مشخص كننده كربن قرار مي گيرند، در صورت يكسان بودن درصد، علائم به صورت الفبايي مرتب مي شوند. بعد از اين گروه علائم، اعداد مشخص كننده درصد عناصر آلياژي به ترتيب علائم قرار مي گيرند، در حقيقت گروه اعداد در كنار هم مي آيند.
به عنوان يك قاعده مي توان گفت كه عناصر آلياژي اي براي نامگذاري انتخاب مي شوند كه براي تمايز فولاد از ساير فولادهاي مشابه لازم است.
- اعداد مشخصه افزوده هاي آلياژي و ضرايب آنها
مفهوم و هدف از استفاده از ضرايب، كوچكتر كردن اعداد مشخصه تا حد ممكن مي باشد( همچنين بدون اعشار). بدين ترتيب هر فولاد را مي توان بسته به نوع و مقدار آلياژ آن مرتب كرد.
- فولاد هاي كم آلياژ
در اين فولادها درصد عناصر آلياژي كمتر از 5% وزني مي باشد، در اينجا استاندارد DIN به اين صورت است كه به جاي حروف C و يا St كه در فولادهاي غير آلياژي كاربرد داشت از عددي كه صد برابر مقدار متوسط كربن را به درصد مشخص مي كند استفاده مي شود، سپس از علامت عناصر آلياژي به ترتيب زياد بودن آن عنصر استفاده مي شود و همچنين ضرايب معيني براي نشان دادن درصد عناصر آلياژي انتخاب مي گردد. به نحوي كه اين ضرائب در مقدار درصد متوسط آن عنصر آلياژي ضرب مي شود. بدين معني كه بايستي عدد ذكر شده در نام آلياژ را بر اين ضرايب تقسيم نمود تا درصد عنصر مورد نظر در آلياژ بدست آيد.
اين ضرايب براي عناصر مختلف به صورت زير هستند:
| ضريب | عناصر آلياژي |
| 4 | W, Si, Ni, Mn, Cr, Co |
| 10 | Ti, Mo, Al, V, Cu |
| 100 | N, C, S, P |
به عنوان مثال: 15Cr3 فولاد كم آلياژي مي باشد كه مقدار متوسط كربن آن 15/0% بوده و ضمناً عنصر آلياژي آن كرم حدود 75/0% مي باشد. فولاد E36CrNiMo4V فولادي است كه روش توليد آن با استفاده از كوره ذوب الكتريكي بوده و تحت عمليات حرارتي قرار گرفته است و همچنين درصد كربن آن 36/0% و كرم آن 1% و مقاديري نيكل و موليبدن دارد.
- فولادهاي پر آلياژ
مقدار درصد عناصر آلياژي در آنها بيش از 5% مي باشد. در نامگذاري اين آلياژها ابتدا از حرف X استفاده مي شود و سپس درصد وزني كربن را مي آوريم و بعد از آن همانند فولادهاي كم آلياژ حرف اختصاري عناصر آلياژي را به ترتيب از زياد تا كم در فولاد مي آوريم، با اين تفاوت كه در اينجا كربن ضريب 100 و عناصر آلياژي ديگر ضريب 1 را دارند. مانند X20CrMo13
- حذف حرف مشخصه X
اگر عدد مشخصه مقدار كربن به جهت عدم اهميت حذف شود، به منظور كوتاه شدن مشخصه فولاد از نوشتن علامت X نيز صرفنظر مي شود. مانند: NiCr20TiAl
- سيستم نامگذاري فولادهاي ريخته گري
نامگذاري فولادهاي ريختگي، چدنها خاكستري و چدن هاي چكش خوار با علامت ريختگي G شروع مي شود، سپس بعد از علامت خط تيره (-) مشخصه فولاد ذكر مي شود. مانند: G-X7CrNiNb18 9 (C:0.07, Cr: 18, Ni: 9%, Nb)
- علامت اختصاري فولادهاي تند بر
علامت اختصاري فولادهاي تندبر بدين ترتيب تشكيل مي شود كه بعد از علامت S
(فولادهاي تند بر (S= Schnellarbeitsstahl) اعدادي نوشته مي شود كه به ترتيب مقادير عناصر آلياژي تنگستن، موليبدن، واناديم و كبالت را بيان مي كند، مثلاً فولاد S 6-5-2-5. اگر فولادي كبالت نداشته باشد چهارمين عدد حذف مي شود. مثلاً فولاد